Lin(-estela)
Lysimachia linum-stellatum
Primulaceae
Noms en français : Astéroline en étoile, Lin étoilé.
Descripcioun :Lou lin-estela flouris à la debuto dóu printèms dins li relarg secarous de basso Prouvènço. Es uno pichoto planto que fai de flour mistoulino. D'un poun de vist boutani, èi pas un lin que fai parti de la famiho di Primulaceae. Se recounèis à soun long "calice" estela que soubro de tèms après la cabusso di petalo, e l'estiéu à si gros fru redoun (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 1 à 10 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Lysimachia
Famiho : Primulaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,4 mm
Flourido : Printems
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Lysimachia linum-stellatum L., 1753
(= Asterolinon linum-stellatum (L.) Duby )
Plantage(-maritime)
Plantago maritima
Plantaginaceae
Nom en français : Plantain maritime.
Descripcioun :Aquéu plantage renadiéu trachis en mato dins li relarg argelous e marlous gourga d'aigo en sesoun. Li fueio, tóuti pariero, soun longo de 5 à 40 cm e primo de 1,5 à 7 mm. L'espigo de flour, de coulour jauno (estamino), fai 2 à 15 cm de long. La subp. de Prouvènço ié dison serpentina. Èi proche de l'erbo-de-muret que trachis en mountagno, dins li coumbo à nèu.
Usanço :Emai aguèn ges d'entresigne segur, poudèn pensa que, coume tóuti li plantage, aquéu èi peréu manjadis e bessai vertuous.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Plantago
Famiho : Plantaginaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Tepiero argelouso
- Marlo
Estànci : Mesoumediterran à Aupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Plantago maritima L., 1753
(= Plantago maritima subsp. serpentina (All.) Arcang., 1882 )